Ang mga mahimalang kaloob ba ng Espiritu ay para sa ngayon?

Ang mga mahimalang kaloob ba ng Espiritu ay para sa ngayon? Sagot



Una, mahalagang kilalanin na ito ay hindi isang tanong kung ang Diyos ay gumagawa pa rin ng mga himala sa ngayon. Kamangmangan at hindi ayon sa Bibliya ang pag-angkin na ang Diyos ay hindi nagpapagaling ng mga tao, nakikipag-usap sa mga tao, at gumagawa ng mga mahimalang tanda at kababalaghan ngayon. Ang tanong ay kung ang mga mahimalang kaloob ng Espiritu, na pangunahing inilarawan sa 1 Mga Taga-Corinto 12–14, ay aktibo pa rin sa simbahan ngayon. Hindi rin ito isang katanungan kung ang Banal na Espiritu ay maaaring magbigay sa isang tao ng isang mahimalang regalo. Ang tanong ay kung ibinibigay pa rin ba ng Banal na Espiritu ang mga mahimalang kaloob ngayon. Higit sa lahat, lubos nating kinikilala na ang Espiritu Santo ay malayang magbigay ng mga kaloob ayon sa Kanyang kalooban (1 Mga Taga-Corinto 12:7-11).






Sa aklat ng Mga Gawa at mga Sulat, ang karamihan sa mga himala ay ginagawa ng mga apostol at ng kanilang malalapit na kasama. Ibinigay sa atin ni Pablo ang dahilan kung bakit: Ang mga bagay na nagpapakilala sa isang apostol—mga tanda, mga kababalaghan at mga himala—ay ginawa sa inyo nang may malaking pagtitiyaga (2 Mga Taga-Corinto 12:12). Kung ang bawat mananampalataya kay Kristo ay nilagyan ng kakayahang gumawa ng mga tanda, kababalaghan, at mga himala, kung gayon ang mga tanda, kababalaghan, at mga himala ay hindi maaaring maging tanda ng isang apostol. Sinasabi sa atin ng Gawa 2:22 na si Jesus ay pinaniwalaan sa pamamagitan ng mga himala, kababalaghan, at mga tanda. Sa katulad na paraan, ang mga apostol ay minarkahan bilang mga tunay na mensahero mula sa Diyos sa pamamagitan ng mga himalang ginawa nila. Inilalarawan ng Mga Gawa 14:3 ang mensahe ng ebanghelyo na pinagtibay ng mga himalang ginawa nina Pablo at Bernabe.



Ang mga kabanata 12–14 ng 1 Mga Taga-Corinto ay pangunahing tumatalakay sa paksa ng mga kaloob ng Espiritu. Tila mula sa tekstong iyon ang mga ordinaryong Kristiyano ay minsang binibigyan ng mga mahimalang regalo (12:8-10, 28-30). Hindi sinabi sa amin kung gaano ito karaniwan. Mula sa nalaman natin sa itaas, na ang mga apostol ay minarkahan ng mga tanda at kababalaghan, tila ang mga mahimalang regalo na ibinibigay sa mga ordinaryong Kristiyano ay eksepsiyon, hindi ang panuntunan. Bukod sa mga apostol at sa kanilang malalapit na kasama, ang Bagong Tipan ay walang partikular na naglalarawan sa mga indibidwal na gumagamit ng mga mahimalang kaloob ng Espiritu.





Mahalaga rin na matanto na ang unang simbahan ay walang kumpletong Bibliya, tulad ng mayroon tayo ngayon (2 Timoteo 3:16-17). Samakatuwid, ang mga kaloob ng propesiya, kaalaman, karunungan, atbp. ay kinakailangan upang malaman ng mga unang Kristiyano kung ano ang nais ng Diyos na gawin nila. Ang kaloob ng propesiya ay nagbigay-daan sa mga mananampalataya na makapagpahayag ng bagong katotohanan at paghahayag mula sa Diyos. Ngayon na ang paghahayag ng Diyos ay kumpleto na sa Bibliya, ang mga kaloob ng paghahayag ay hindi na kailangan, hindi bababa sa hindi sa parehong kapasidad tulad ng mga ito sa Bagong Tipan.



Ang Diyos ay mahimalang nagpapagaling sa mga tao araw-araw. Gumagawa pa rin ang Diyos ng mga kamangha-manghang himala, palatandaan, at kababalaghan at kung minsan ay ginagawa ang mga himalang iyon sa pamamagitan ng isang Kristiyano. Gayunpaman, ang mga bagay na ito ay hindi kinakailangang mga mahimalang kaloob ng Espiritu. Ang pangunahing layunin ng mahimalang mga kaloob ay patunayan na ang ebanghelyo ay totoo at ang mga apostol ay tunay na mga mensahero ng Diyos. Ang Bibliya ay hindi tuwirang nagsasabi na ang mga mahimalang kaloob ay tumigil na, ngunit ito ay naglalatag ng pundasyon kung bakit ang mga ito ay maaaring hindi na mangyari sa parehong lawak na tulad ng nakatala sa Bagong Tipan.



Top